Wat gaan we eten? Dat is de vraag!
In die dagen, toen er weer een grote schare bijeen was, en deze niet te eten had, riep Hij zijn leerlingen, en zeide tot hen: Ik heb medelijden met de schare; want reeds drie dagen zijn ze bij Mij, en ze hebben niets te eten. Zo Ik ze hongerig naar huis laat gaan. zullen ze onderweg bezwijken; want sommigen van hen zijn van verre gekomen. Zijn leerlingen antwoordden Hem: Hoe zou men ze hier, in een woestijn, genoeg brood kunnen geven? Hij vroeg hun: Hoeveel broden hebt gij? Ze zeiden: Zeven. Toen beval Hij de schare, zich neer te zetten op de grond. Hij nam de zeven broden, sprak een dankzegging uit, brak ze, en gaf ze aan zijn leerlingen, om ze hun aan te bieden. En ze reikten ze uit aan het volk. Ook hadden ze enkele visjes; Hij sprak er de zegen over uit, en beval ook deze aan te bieden. Ze aten, en werden verzadigd; en ze zamelden de overgeschoten brokken bijeen: zeven korven vol. Er waren daar ongeveer vier duizend mannen. Toen liet Hij ze gaan. Marcus 8, 1-9
Zelf eet ik veganistisch. Dat wil zeggen dat ik niks eet dat van of door dieren gemaakt is. Deze keuze heeft een lange geschiedenis in mijn leven, maar dat is nu niet zo belangrijk. Het feit dat ik daar vrij streng over ben (voor mezelf) vloeit voort uit een vaste overtuiging dat ieder levend wezen intrinsieke waarde heeft. Ik schreef er al eerder over. Vanuit dezelfde emotie ben ik zwaar gekant tegen euthanasie, zelfmoord en abortus. Maar ook dat is hier en nu niet van belang. Behalve dan dit: er is een tijd in mijn leven geweest dat ik er liever niet wilde zijn en op een langzame manier zelfmoord probeerde te plegen; door niet of nauwelijks te eten. Toen ik nog maar 43 kilo woog, kwam ik toch bij de hulpverlening terecht en leerde ik opnieuw eten. De psychiater leerde me dat als ik geen zin heb in eten, ik gewoon moet bedenken dat eten noodzakelijk is. Of zoals mijn Moeder altijd zei als ik ergens geen zin in had: dan maak je maar zin!
Eten is belangrijk om in leven te blijven. Iedereen heeft zo zijn voorkeur en afkeur. De een is allergisch of overgevoelig voor wat de ander graag eet. Ik eet graag precies andersom dan de meeste mensen. Ik ontbijt het liefst met gebakken aardappelen of rösti met sla, tomaat, augurk en/of witlof. Net wat ik aan groente in huis heb. Ik haal dan wortel, rode biet en/of appel door de sapcentrifuge met een stuk gember en een stuk kurkuma. Als lunch eet ik meestal warm eten. Ik ben begonnen met tussen de middag koken nadat Henk zijn eerste hartinfarct had, omdat het minder zwaar voor het hart schijnt voor het hart. Ik weet niet of dat zo is, maar het bevalt ons prima. Tegen de avond kook ik dan graag een bak havermout met vruchten. Een gerecht waar de meeste mensen liever mee ontbijten, maar mij bevalt het prima deze volgorde en deze manier van eten.
En het liefste maak ik alles zelf, from scratch zoals de Engelsen zeggen. Dan weet ik tenminste zeker dat er niks in zit wat ik niet wil eten. Een grote favoriet op het moment zijn mijn seitanworstjes. Hier volgt het recept.
SEITANWORSTJES
INGREDIËNTEN: 150 gram tarwegluten, 2 eetlepels gistvlokken, 1 kleine prei (of 1 ui), 2 teentjes knoflook, 3 eetlepels ketjap manis, 2 eetlepels miso, margarine om in te bakken, 60 ml aquafaba (of lauw water), 1 theelepel komijnpoeder, 1 theelepel kerriepoeder, bakpapier, grote pan met vergiet of stoompan. Snijd de prei (ui) klein en fruit deze in wat margarine. Voeg de miso en de ketjap toe en roer goed door. Laat een minuut of vijf aangaren. Meng alle droge ingrediënten en voeg het preimengsel toe. Voeg aquafaba toe tot er een stevig, kneedbaar mengsel ontstaat. Hoe langer je kneed, hoe steviger de worstjes worden. Deel het deeg in zessen en kneed er mooie worstjes van. Draai deze worstjes individueel in een bakpapiertje en rol dicht als een toffee. Leg de worstjes in het vergiet en stoom 45 minuten. Als de worstjes zijn afgekoeld, kun je ze eventueel nog even bakken in de koekenpan. Deze worstjes zijn heerlijk bij stamppotten, maar aan plakjes gesneden smaken ze ook fantastisch op een boterham. Eet smakelijk!
JuniperPiaRachel 