niet te groot en niet bang

In mijn vorige blogje schreef ik over mijn boekenkeuze. Dat die zeer divers is. Met muziek heb ik dat ook. Ik heb, anders dan bij schrijvers, wel drie lievelingscomponisten: Messiaen, Hindemith en Reger, maar dat is nou direct muziek die iedereen aanspreekt. Nou speel ik ook graag Mozart, Bach en Haydn, maar het komt toch meestal neer op veel eenvoudiger muziek. Liederen uit het liedboek, Taizémuziek en eenvoudige meerstemmige missen van Nederlandse componisten als de Klerk, van der Peet, van der Put en aanverwanten in de kerk. Liedjes van The Beatles tot en met Vader Abraham met mijn zanggroep en marsmuziek met de fanfare. (Heus niet alleen marsmuziek, we spelen ook prachtige stukken, van Jacob de Haan bijvoorbeeld, maar even kort door de bocht.) Er komt dus nogal wat muziek langs. En dan deel ik mijn YouTube account met Henk die meestal met jazz bezig is, maar ook vaak voor leerlingen hardrock of kleuterliedjes uit moet zoeken. Het is dus niet vreemd dat de aanbevelingen zeer ver uiteen lopen, die worden immers gerelateerd aan eerdere bezoekjes en die lopen ook nogal uiteen! Zo werd mij onlangs een filmpje aanbevolen gemaakt in Bodegraven tijdens de kerkdienst van de gereformeerde gemeente op Hervormingsdag. Iemand die niet te groot is en ook niet bang voor dominees. Klik even op de link onder ‘dominee’, écht de moeite waard! Ik beloof het.

Ik was oprecht ontroerd door dit filmpje! Zo mooi hoe een dominee uit zo een strikte denominatie een zo duidelijk beeld schept dat werkelijk iedereen kan voelen en/of begrijpen. Natuurlijk moet ik even door de context heen kijken; het was wellicht de reformatie die dit beeld naar de mensen bracht, het was zeker niet Maarten Luther. Luther wilde de kerk hervormen, een schisma is nooit zijn intentie geweest! Zelf ben ik niet zo fanatiek daarin, denk ik. Het maakt mij op zich niet zoveel uit wat iemand anders geloof. Ik heb al moeite genoeg met begrijpen wat ik zélf geloof! 😀 Ik heb vrij regelmatig contact met mensen uit de gereformeerde gemeente en ik kan niet anders dan toegeven dat ik daar heel graag ben. Ik weet natuurlijk ook wel dat dit maar één gezin is uit de hele kerk en dat er hoogstwaarschijnlijk ook wel mensen tussen zullen zitten met wie ik niet makkelijk omga, maar dit gezin…Ze zijn zo vol liefde en warmte en zo…ik weet niet, gewóón. Ik heb weleens discussie over de Schrift met ze en dan delf ik altijd het onderspit. Ik kan wel denken dat ik de psalmen ken, maar als ik met hen praat weet ik er niks van. Gek genoeg heb ik helemaal geen last van mijn sociale angsten als ik bij deze mensen over de drempel stap. Dat realiseer ik me nu pas. Ik ga er eens over nadenken en wellicht dat het in een volgend blog nogmaals ter sprake komt. Voor nu wilde ik eigenlijk alleen het mooie filmpje van de dominee Treur uit Bodegraven met u delen. Iemand die niet te groot is … en niet bang voor dominees.

Plaats een reactie