Geloof of Gebrek

Het koninkrijk van God is geen kwestie van spijs en drank, maar is gerechtigheid, vrede en vreugde door de heilige Geest. Wie op deze wijze Christus dient, is door God aanvaard en geacht bij mensen. Wij streven dus naar wat de vrede en de opbouw van onze gemeenschap bevordert. Breekt het werk van God niet af om wat spijs. Zeker, alles is rein; maar het wordt slecht voor de mens, die door zijn eten aanstoot geeft. Het is lofwaardig, geen vlees te eten en geen wijn of iets anders te drinken, wanneer uw broeder zich daaraan ergert. Houd uw overtuiging voor uzelf, en voor God. Gelukkig hij, die zich niets te verwijten heeft bij wat hij zich veroorlooft. Rom. 14, 17-22

Ik schrijf vaak over de Bijbel of over mijn geloof in God en Jezus Christus. Meestal omdat ik ergens over heb lopen tobben en niet alleen wil ik dat dan delen, het opschrijven helpt me ook mijn gedachten te ordenen. Soms raakt een tekst me gewoon diep of ik snap het niet en moet dan heel diep graven voor een antwoord. Vaak is er ook helemaal geen antwoord. Soms is het gewoon fijn te schrijven en te hopen dat iemand het leest en er wellicht iets aan heeft. Het gevoel dat iemand luistert, dat ik er toe doe. Zoiets.

waarom lukt het toch niet???

Ik heb zelf een diep geloof in God en ik houd van lezen in de Bijbel. Ik houd van de verhalen en van de diepere betekenis die vaak niet makkelijk te vinden is. En ik houd ervan dat het er soms bovenop ligt. Ik houd het meeste van de psalmen. En van het boek Job, dat ik al meerdere keren van A tot Z heb gelezen in diverse vertalingen en waarover vele boeken zijn geschreven, waarvan ik er ook een paar gelezen heb. Ik ben gedoopt in de Rooms-Katholieke kerk maar als organist heb ik veel verschillende denominaties van binnenuit meegemaakt en gezien en hoewel ik nog steeds graag een mis bijwoon, zie ik op zich weinig verschil tussen de ene of de andere eredienst. Het verschil zit m, wat mij betreft, vooral in de kwaliteit van de geboden muziek (kan ook beroepsdeformatie zijn, als (kerk)musicus ben ik natuurlijk vrij kritisch op de kerkmuziek) en zeker ook de kwaliteit en lengte van de preek. Heb ik er iets aan? Komt het binnen, ga ik er over nadenken of maakt het dat ik een bepaalde lezing anders ga zien? Dat zijn allemaal belangrijke dingen en ik denk niet alleen voor mij. Sterker nog: ik denk dat de meeste religies eenzelfde fundament hebben. Vrijwel alle wetten en geboden kun je samenvatten in het aloude WAT GIJ NIET WILT DAT U GESCHIEDT, DOE DAT OOK EEN ANDER NIET.

Zo zie je maar weer, er is veel minder verschil dan we graag willen. Als we ons nou eens zouden concentreren op wat we gelijk hebben in plaats van waarin we verschillen. Zou dat helpen? Zou dat de wereld vrediger en vreugdevoller maken?

Vaak als ik een blogje heb geschreven, kom ik in gesprek met mensen die het gelezen hebben en erover door willen praten. Ik ben daar altijd voor want ik houd ervan over God te praten en ik scherp graag mijn kennis aan die van een ander. Het gebeurt dan regelmatig dat het gesprek na een korte tijd verwordt tot een bekering. Ik krijg dan te horen dat wat ik geloof niet het juiste geloof is en dat ik verward ben en teveel waarde aan het Woord hecht. Of te eenzijdig denk. Ik denk toch dat het niet waar is. Ik ben een Christen en ik behoor volgens mijn doop tot de Rooms-Katholieke kerk, maar ik ben vrij kritisch, bijzonder opmerkzaam en heb een goed stel hersens. Ik denk mijn eigen dingen en integreer alles wat mij aanstaat in mijn eigen geloof. Ik ben dan ook een groot fan van Charles Fillmore die in zijn Unity Church leden van elke denominatie aanvaard. Als je bij zijn kerk wilt horen, mag je gewoon in je eigen kerk blijven. Het is een soort naast de kerk kerk. Het belangrijkste voor de Unity is het gebed en dat wordt dan ook enorm gepromoot. Ik ben daar vóór! Ik denk ook dat bidden heel belangrijk is, om contact met God te maken en te houden maar ook om eigen gedachten te ordenen en duidelijkheid te verkrijgen in wat goed is en wat God van mij vraagt. In gebed dichtbij Hem komen, dat is het eigenlijk.

Een goed mens worden die weinig sporen achterlaat. Die door goede daden te doen laat zien wat Christen zijn betekend. Geloof heeft alleen waarde als het door daden gedragen wordt. En dan: wie weet nu zeker wat er gebeurd na de dood? Geloof is precies dat: niet zeker weten waarheen je gaat, en toch gaan!

Geloof is een stok om op te steunen en niet om mee te slaan!

Plaats een reactie