PSALM 84 Voor muziekbegeleiding; op de gittiet. Een psalm van de zonen van Kore. Hoe lieflijk is uw woning, Jahweh der heirscharen! Mijn ziel smacht van verlangen Naar de voorhoven van Jahweh; Mijn hart en mijn lichaam heffen een jubelzang aan Voor den levenden God! Ook de mus vindt een woning,

De zwaluw een nest, waar ze haar jongen kan leggen: Bij uw altaren, Jahweh der heirscharen, Mijn Koning en God. Gelukkig, die in uw huis mogen wonen, En eeuwig U loven! Gelukkig de mensen, die hun kracht in U vinden, Als ze met blijdschap ter bedevaart gaan! Het dorre dal wordt hun een bron, En de lenteregen bedekt het met vijvers; Zo gaan ze steeds krachtiger voort, Totdat ze voor God op de Sion verschijnen. Jahweh der heirscharen, hoor mijn gebed; Jakobs God, ach, luister toch! -Waarachtig, één dag in uw voorhoven Is beter dan duizend daarbuiten; Liever wil ik op de drempel van Gods huis blijven staan, Dan wonen in de tenten der bozen. Want Jahweh is een zon en een schild; God geeft genade en glorie. Nooit weigert Jahweh een weldaad aan hen, Die onberispelijk leven. Jahweh der heirscharen: Gelukkig de mens, die op U blijft vertrouwen!
Tsja, daar zit ik dan met mijn goede voornemen om een stukkie te gaan schrijven. Psalm 84 houd me erg bezig de laatste dagen. Niet alleen door het duidelijke heimwee wat eruit uitspreekt, maar ook doordat het verlangen zo aansluit bij het mijne. Verlangen naar thuis komen, waar of hoe dan ook maar. En dan besluit ik dat ik zeer gelukkig ben met mijn lieve man, een schattig klein nieuw hondje en natuurlijk de moestuin. Dat mijn leven echt gevuld en vol is en dan schaam ik me voor mijn verlangen naar meer. Dan gun ik mezelf het gemis van elke dag muziek en meer leerlingen dan ik nu heb. Of beter gezegd dan vergeef ik mezelf dat ik daarmee nog steeds niet in het reine ben, daar nog steeds verdriet, boosheid en frustratie over voel. En dan heb ik ineens helemaal geen zin meer om te schrijven. Toch doorzetten. Ik laat me niet tegenhouden door mijn eigen frustratie en tegenzin. Dan maak je maar zin, zei mijn moedertje dan vroeger. 😉
Kom ik op straat een kennis tegen die ik al jaren niet meer zag. Zij heeft zich sinds maart 2020 in haar eigen huis opgesloten, afgezonderd, in zelfisolatie. Ik vraag me af waarom. Als je zo bang bent om te leven, is dood dan niet een verlossing? Maar nee, ze is natuurlijk bang om zíek te worden en daarom blijft ze alles en iedereen al bijna drie jaar buiten de deur en zichzelf erachter. Waar kwam ik haar dan tegen, vraag je je af? Ze fietste van fysiotherapie naar huis en bleef aan de andere kant van de straat staan om me (op gepaste afstand) te vertellen hoe ze me mist en hoe moeilijk alles is in haar eentje. Ik hield er aan onaangenaam gevoel, een nare smaak in mijn mond aan over. Ik wil haar best met van alles en nog wat bijstaan (en dat heb ik voor en in 2020 ook regelmatig gedaan) maar ik kan echt niet meegaan in die angstcultuur. Van leven ga je nu eenmaal dood en ik ben niet bereid het heden te offeren voor een toekomst die misschien nooit werkelijkheid gaat worden. Ik leef nu en als er wat gebeurd, dan zie ik dan wel weer. Ik ben nog nooit in mijn leven bang geweest om ziek te worden of om dood te gaan; ik ben niet van plan daar nu nog mee te beginnen. Ik ben opgehouden mensen te proberen overtuigen dat angst en stress veel slechter voor je gezondheid is dan welke ziekte dan ook maar. Voorzichtigheid is één ding, maar je kunt ook overdrijven. Zoals die mevrouw die ik tegenkwam met een mondkapje voor terwijl ze in de vrije natuur liep, het windkracht 8 was en het al twee dagen regende (Hoe schoon wil je de lucht hebben dan???) Enfin, op zulke dagen is mijn belangrijkste opdracht NIET OORDELEN. Wees aardig voor onaardige (of in dit geval domme) mensen, ze hebben het het hardst nodig.
Sinds de eerste zaterdag in december 2022 bid ik elke zaterdagmiddag twee uur lang voor vrede in de wereld. Het gebed staat hier en daar aangekondigd en elke Zondag wordt het bij de mededelingen gemeld. Toch komen er maar weinig mensen meebidden. Ofwel ze geloven niet in de kracht van gebed ofwel ze hebben geen belang of beeld bij vrede in de wereld. Ik vind het jammer dat er niet meer mensen mee komen bidden, maar dat weerhoud me er niet van er gewoon mee door te gaan. Wellicht dat mijn ene stem iets toevoegt aan het koor der engelen…

De andere reden om met psalm 84 bezig te zijn was de volgende. Met mijn oudste zus ben ik bezig een Bible Journaling club op te richten. Bij Bible Journaling gaat het om het verbeelden van de tekst terwijl je over die tekst mediteert, nadenkt en er met elkaar over spreekt. Als eerste tekst heb ik psalm 84 uitgezocht, vooral omdat ik het een mooie tekst vind voor een uitnodiging. Want een aantal mensen heeft al gezegd interesse te hebben in Bible Journaling, maar als je daadwerkelijk ergens mee begint, moet je altijd maar afwachten hoeveel mensen ook daadwerkelijk bereid zijn er tijd en energie in te steken. Dat zie ik nu ook elke week bij het gebed voor vrede in de wereld. En dan moeten ze die workshops ook nog betalen! 😀 Het is de bedoeling dat ik de teksten uitzoek en voorbereid, opdat we erover kunnen praten en ik het gesprek op gang kan brengen of houden met uitleg en achtergrondinformatie en dat mijn zus een handvaardig werkje erbij bedenkt. Dat kan van heel ingewikkeld, bijvoorbeeld een vogel vouwen van een blaadje in de Bijbel zonder dat je die losscheurt. Tot heel eenvoudig, bijvoorbeeld het inkleuren van een kleurplaat.

Ik vind het fijn om een hond in huis te hebben; dan is er altijd iemand blij als ik thuis kom! 😉 Moos begint zich hier nu ook echt thuis te voelen. Hij slaapt het liefst bij mij in de hangmat, maar het bijzettafeltje in het hoekje tussen de keuken en de kamer waar ik altijd mijn beddengoed bewaar, ligt ook bijzonder prettig. Hiervandaan kan hij zowel de kamer als de keuken in de gaten houden en hoeft hij dus nooit iets te missen. Op de moestuin is hij al een keer ontsnapt. Hij kan zijn tuig zelf uittrekken, al kiest hij er meestal voor dat niet te doen. Gelukkig is het complex afgesloten en kon ik hem weer aanlijnen toen hij van plan van te gaan liggen rollen in de composthoop. Ik ben wel aan het oefenen met terugkomen en daarvoor neem ik dan een bal mee als we gaan wandelen. Het ging een paar keer heel goed, ik gooide de bal hij ging hem halen en kwam hem terugbrengen, maar op een gegeven moment zag hij een grote meeuw zitten aan de andere kant van het weiland en hij legde de bal keurig netjes naast zich neer en ging er vandoor, achter die meeuw aan. Ondertussen had ik de bal weer opgeraapt en ben gewoon doorgelopen. Moos ging netjes zitten wachten tot ik hem kwam aanlijnen, maar toen ik dat niet deed koos hij eieren voor zijn geld en kwam hij weer op me afrennen. Langzamerhand komen we thuis bij elkaar. We gaan elkaar steeds beter begrijpen en leren elkaar goed kennen.
Zo mag iedereen op zoek naar zijn eigen thuis. En als je mazzel hebt en je hebt een thuis gevonden, doe er dan alles aan om het te behouden! Een thuis op deze wereld geeft veel meer zekerheid en vaste grond dan wachten en hopen en bidden voor/om een thuis in de volgende wereld. Een thuis kan een ander zijn, met twee of vier voeten. Een thuis kan een plek zijn. Een thuis kan zelfs een woning zijn! Maar het beste thuis is toch het thuis dat je vindt in je eigen hart. Waar alleen liefde en vrede heerst, waar je ten alle tijde God kunt ontmoeten, waar je nimmer hoeft te twijfelen, waar rust intrinsiek is. Als je dat thuis vindt, mag je je gelukkig prijzen! Ik vind dat thuis af en toe, maar ik durf er nog niet op te vertrouwen. Ik bid om kracht en sterkte dat thuis in mijn eigen hart te vinden en steeds opnieuw te vinden zodat God in mijn hart Zijn eigen woning, Zijn eigen Thuis vindt. Wat mooi zou dat zijn!

Ik ben liever één dag op het plein voor uw tempel
dan duizend dagen ergens anders.
Ik sta liever bij de drempel van uw heiligdom,
dan dat ik woon bij mensen die zich niets van U aantrekken.
Heer, U bent de zon van ons leven,
U bent een schild dat ons beschermt.
U vergeeft en herstelt.
U zal altijd goed zijn voor de mensen die leven zoals U het wil.
Het is heerlijk voor mensen om op U te vertrouwen,
op U, de Heer van de hemelse legers. Psalm 84, 11-13
P.S. wil je je opgeven voor onze Bible Journaling Club, stuur dan even een berichtje. Dat kan via commentaar op dit blog. Dan stuur ik meer informatie en een aanmeldingsformulier!