Salomo

Salomo liet zien dat hij van de Heer hield, door op dezelfde manier te leven als zijn vader David. Alleen had ook hij de gewoonte om op de heuvels dieren en wierook te offeren. Zo ging de koning offers brengen op de heuvel bij Gibeon, want dat was de belangrijkste offerplaats. Hij offerde er 1000 dieren. Daar, bij Gibeon, kwam toen ’s nachts de Heer in een droom naar Salomo toe.
God zei: “Vraag van Mij wat je wil. Wat zal Ik je geven?” Salomo antwoordde: “U bent heel erg goed geweest voor mijn vader David, omdat hij trouw en rechtvaardig was en erg graag dicht bij U wilde leven. U heeft hem daarvoor beloond door mij, zijn zoon, koning te maken. Mijn Heer God, U heeft mij koning gemaakt in de plaats van mijn vader David, ook al ben ik nog jong. Ik heb nog nooit een oorlog gevoerd. Zo sta ik midden tussen uw volk dat U heeft uitgekozen. Een volk dat zó groot is, dat het niet te tellen is. Het is zelfs niet te schatten hoe groot het is. Wie kan dit grote volk leiden? Geef mij daarom alstublieft wijsheid. Dan kan ik uw volk leiden doordat ik goed het verschil weet tussen goed en kwaad.”
De Heer was er blij mee dat Salomo dit van Hem vroeg. Hij zei tegen hem: “Ik zal doen wat je hebt gevraagd, omdat je niets voor jezelf hebt gevraagd. Je hebt niet gevraagd om een lang leven, of om rijkdom, of om het leven van je vijanden. Maar je vraagt om wijsheid, omdat je eerlijk wil rechtspreken over het volk. Daarom zal Ik doen wat je gevraagd hebt. Ik zal je wijs en verstandig maken. Vóór jou is nog niemand zo wijs geweest en na jou zal ook niemand meer zo wijs zijn. En ook wat je niet hebt gevraagd, zal Ik je geven. Ik zal je rijker en beroemder maken dan alle andere koningen. En als je leeft zoals Ik het wil en jij je aan mijn wetten en leefregels houdt zoals je vader David heeft gedaan, dan zal Ik je ook een lang leven geven.”
1 Kon. 3, 3-14

Sinds de eerste zaterdag van de Advent 2022 bid ik elke zaterdagmiddag anderhalf uur voor Vrede in de Wereld. Ik bid dan de rozenkrans, alle twintig geheimen, dat past precies in anderhalf uur. Wanneer er mensen in de kerk komen, om te kijken of een kaarsje te branden, nodig ik ze uit om samen met mij te bidden voor Vrede in de Wereld. Die vraag heb ik paraat in het Nederlands, Engels, Duits én Frans. En natuurlijk kwamen er afgelopen zaterdag Portugese mensen de kerk binnengewandeld. Enfin, de man was Nederlands aan het leren, wilde graag in het Duits bidden maar nam een Nederlands blad mee. Om te oefenen, zei hij. Later kwamen er nog twee Spaanstalige mensen binnen uit Colombia, maar die wilde liever een Franse versie. Het is natuurlijk niet onmogelijk om nog meer talen toe te voegen aan mijn collectie; ik ken genoeg mensen die het in het Pools, Arabisch, Russisch of zelfs Chinees (Mandarijn) zouden kunnen vertalen, maar ik houd het het liefste bij de talen die ik zelf beheers.

Ik vind het wel jammer om te merken dat de meeste mensen de kerk binnenkomen alsof het een museum is. We komen alleen even kijken zeggen ze dan op mijn vraag of ze samen met mij willen bidden voor vrede in de wereld. Voor elke mens die wel mee wil bidden, komen er drie de kerk binnen die keihard nee zeggen. Ze zeggen nee tegen bidden en zo zeggen ze nee tegen God en het voelt ook alsof ze nee zeggen tegen mij. Wat ze natuurlijk in feite en letterlijk ook doen. Ik word er weleens een beetje wanhopig van . En dan bid ik God om de mensen de waarde van het gebed te leren (h)erkennen. En ik vraag God ook om mijn irritatie weg te nemen. Want vrede kan natuurlijk alleen bestaan als er in je eigen hart ook vrede is. Ik weet niet waarom die mensen niet willen bidden, ik mag daar geen oordeel over vellen….maar stiekem doe ik dat natuurlijk toch. Mijn ego loopt mijn nederigheid voor de benen.

Salomo had daar geen last van. Toen God hem vroeg wat hij wilde hebben, wist hij precies wat hij nodig had. Hij had wijsheid nodig om het volk te kunnen leiden. En daar vroeg hij om. Stelt u zich dat eens voor: God komt bij u en zegt dat u alles mag vragen wat u hebben wilt! Wat zou u vragen? Wat zou ik vragen? Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik het niet weet. Ik hoop dat ik wijs genoeg ben om te vragen de mensen de waarde van het gebed te leren kennen, zodat ieder mens God op zijn weg mag vinden. Dat Jezus’ ultieme offer niet voor niets is geweest, dat de mens gered mag worden. Dat er vrede in de wereld mag komen. Maar vrede kan er alleen komen als ieder mens met zichzelf en de wereld vrede heeft. Het allerbelangrijkste gebod in acht nemend: heb God lief boven alles en de naaste als jezelf.

Laatst had ik echt medelijden met God. De meeste mensen zeggen Nee tegen Hem, willen niet bidden of zien het nut er niet van. En als er dan wat gebeurd, een aardbeving of een of andere natuurramp, een treinongeluk of oorlog, altijd krijgt Hij er de schuld van! Terwijl Hij niets liever wil dan dat wij mensen met elkaar en met Hem in vrede leven. Laten we zoeken naar elke weg om dat te kunnen doen. Laten we, naast gebed voor vrede in de wereld, ook bidden voor vrede in ons eigen hart en in het hart van onze naaste.

P.S. Het bekendste verhaal van/over Salomo is het verhaal dat twee vrouwen ruzie maken over een baby. Ik kan dat natuurlijk hier vertellen of zelfs uit de Bijbel overschrijven maar dit is ook heel leuk. Als je het een te lang filmpje vindt, kun je direct doorspoelen tot 2:50.

Plaats een reactie