Ik kreeg van de parochie-assistent als dank voor het voorbidden van de Rozenkrans in de maand mei (= traditioneel Maria maand) een poster van Peace Now. Je hebt ze vast wel ergens zien hangen; ze hangen tenslotte overal. Kijk, deze:

Ik wist niet zo goed of ik er blij mee was, maar mijn man had m meteen voor het raam gehangen dus heb ik m maar laten hangen. Gemakzucht. Liever lui dan moe, zoiets. Enfin, als er zo een ding voor je raam hangt, krijg je natuurlijk ook commentaar. Dat viel op zich mee, al vroegen er wel steeds mensen of ik voor hun óók zo’n poster had. Ik dus naar de pastorie en vroeg om nog een of twee van die posters en kreeg een heel stapeltje. Nu ben ik opeens een soort van distributiecentrum voor Peace Now posters geworden HAHAHAHAHAHAHA terwijl ik niet eens zeker weet of ik er wel blij mee ben.
Ik ben natuurlijk wel voor vrede! En ook voor vrede in de wereld, maar ik denk gewoon dat er veel te groot gedacht wordt. Ik ben in mijn eentje niet in staat om wereldvrede te bewerkstelligen. En hoe machtig een mens ook is of denkt te zijn; er is natuurlijk maar Eén die werkelijk vrede kan brengen.

Er stond ergens op de muur geschilderd: Jezus redt. Een paar weken later had iemand erachter geschreven: het niet. (Waardoor er Jezus redt het niet kwam te staan) Een of andere slimmerik schreef er daarna “alleen” achter.
JEZUS REDT HET NIET ALLEEN
en zo is het! Ik schreef er een spreekje over voor het Coventrygebed. Ik zal het hieronder plakken. Ik had een vriendin meegevraagd om samen muziek te maken. Zij kan heel goed blokfluit spelen. Ik zei: laten we de kleine suite van Andriessen spelen. Dus toen we gingen repeteren en we drie maten ver waren gekomen, riep ik dit is niet de muziek die ik bedoelde! Had ze de kleine suite van Hendrik Andriessen gekocht! En ik bedoelde natuurlijk die van Jurriaan!!!! HAHAHAHAHAHA.
Het woordje “Vrede” komt 350 keer voor in de Bijbel. Dat is nét iets minder dan de zin: “wees niet bevreesd” Dat zinnetje komt 365 keer voor in de Bijbel; ik denk graag voor elke dag één keer. Maar dit even geheel terzijde.
Het woord vrede dus. We spreken het zo gemakkelijk uit. We bidden ervoor. Waarschijnlijk dagelijks, maar toch in ieder geval elke week hier met elkaar in het Coventrygebed. Maar wat betekent vrede nu eigenlijk echt?
In het Oude Testament wordt voor vrede het Hebreeuwse woord sjalom gebruikt. Sjalom betekent compleet of heel. Een steen zonder barsten en groeven bijvoorbeeld is sjalom, maar ook een muur zonder gaten of scheuren. Sjalom kan ook als werkwoord gebruikt worden. Als je een conflict hebt met iemand, moet je sjalomen of sjalom met hem maken. Je herstelt de relatie, je maakt het opnieuw compleet.
In Jesaja 9, 5 wordt de geboorte aangekondigd van de prins van sjalom, de Koning van de vrede. Zijn komst zou een rijk aankondigen van sjalom zonder einde! want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven en de heerschappij rust op zijn schouder en men noemt Hem bij zijn Naam: Wonderbaar, Raadsman, machtige God, Eeuwige Vader, Vredevorst.
In het Nieuwe Testament wordt het Griekse woord Eirene gebruikt; de geboorte van Jezus wordt aangekondigd als de komst van Eirene, vrede. En Jezus zegt het zelf ook, in Joh. 14, 27: Ik geef jullie vrede. Ik geef jullie míjn vrede. De vrede die Ik jullie geef, is een ander soort vrede dan de vrede van de wereld. Wees niet bang of verdrietig. (Dar heb je dat andere zinnetje weer!)
Jezus komt om de complexe relatie tussen God en mensen te herstellen. Door Jezus’ dood aan het kruis heeft God vrede met ons gesloten. Door Jezus heeft Hij de vriendschap hersteld tussen Hemzelf en alles wat leeft op de aarde en in de hemel. (Kol. 1, 19-20) Hij was volledig mens zoals ik zou moeten worden. Jezus geeft Zijn leven als vrede aan Zijn volgelingen en zo roept Hij Zijn volgelingen (Zijn apostels, Zijn discipelen, wij Christenen) op om Zijn vrede door te geven en te bewaren. Jezus zelf is onze vrede! Want Hij is onze vrede, die de twee tot één heeft gemaakt en de tussenmuur heeft afgebroken. In zijn vlees heeft Hij de vijandschap en de Wet van geboden met de geboden ervan tenietgedaan, om zo de twee in Zichzelf tot één nieuwe mens te scheppen en vrede te maken. Ef.2, 14-15
Vrede is meer dan de afwezigheid van conflict of oorlog. Ware vrede is dat we nemen wat gebroken is en het herstellen tot heelheid. De belangrijkste eigenschappen die wij moeten ontwikkelen om in Zijn Naam vrede te bewerkstelligen zijn nederigheid, geduld en liefdevolle omgang met anderen. Vrede is dus veel werk. Mensen van vrede nemen deel aan het leven van Jezus en scheppen vrede. Om te beginnen in het klein, in eigen huis, bij of met buren en in de eigen gemeenschap. En als iedereen dat in het klein doet, kan de vrede groeien en groeien en groeien tot er eindelijk vrede in de wereld is. Moge het zo zijn!
