In het seizoen

Als je een moestuin hebt en streeft naar alleen van eigen grond eten, dan eet je als vanzelf met de seizoenen mee. En toch gaat het soms ook nét even anders 🙂

De witlofkuil hebben we vorige week leeg gemaakt, maar er staat gelukkig nog wel prei op het land. En we hebben gister de eerste winterbloemkool geoogst. Nomnomnom, dat was erg lekker! Ik had nog wat geroerbakte groente over van de dag ervoor; tuinbonen (uit de vriezer) met ui (bewaar) en dille (vriezer) dus ik maakte een soep met prei, bloemkool en verse lavas (aka maggiplant. Mijn Moeder gaf een keer een stekkie van de maggiplant aan een vriendin. Die kwam weken later vragen wanneer er nu eindelijk blokjes aan de plant gingen groeien HAHAHAHAHA) En daar gooide ik de groente én de misosaus van de vorige dag doorheen, litertje water erbij en huppekee, heerlijke soep! En omdat ik al een paar weken fanatiek plantaardige kaas aan het maken ben, hadden we er zelfgebakken brood met zelfgemaakte (plantaardige) kaas bij. Een maaltijd geschikt voor koningen!

Vandaag pakte ik wat aardappels, want ik was van plan om een stamppot te maken met prei, paddenstoelen (gedroogde die ik koop bij een biologische winkel en die na een half uurtje weken in warm water gewoon smaken alsof ze vers zijn) en sperziebonen (uit de vriezer) en toen vond ik nog een mooie oranje pompoen! Die had zich verstopt en als de laatste der Mohikanen hield hij heldhaftig stand. Ik heb dit jaar een aantal pompoenen weg moeten gooien omdat ze aan het rotten waren geslagen. Dat komt voornamelijk omdat het zo een zachte winter is geweest. Nu moest ik dus iets anders bedenken want die pompoen vroeg er gewoon om gegeten te worden!

Ik schilde dus twee grote aardappelen en sneed ze in blokjes. Ik sneed de pompoen door midden en haalde de zaden eruit. Ik schilde de pompoen en sneed ze in blokjes. Ik deed al deze stukjes in een ovenschotel en daarbij deed ik nog een ui in grote stukken gesneden, een handvol grofgesneden prei en wat korianderzaadjes. Ik besprenkelde het geheel met een eetlepel ume su (gefermenteerde perzikazijn), drie eetlepels olijfolie, een theelepel rozenwater en matchazout. Vervolgens dekte ik de ovenschotel af met aluminiumfolie. Ik zette de schotel een half uur in een voorverwarmde oven op 190*C. Daarna haalde ik de folie van de schotel, voegde nog wat gekneusde hazelnoten en een paar pijnboompitten toe en liet het nog een kwartiertje onafgedekt in de oven staan.

Eten met het seizoen mee is minder moeilijk dan je denkt. Als je geen moestuin hebt, kun je in de supermarkt het beste de groente en het fruit kopen dat uit Nederland of een dichtbij gelegen land komt. Hoewel….vooral in Nederland wordt heel veel zacht fruit en kleine groente in de verwarmde kas geteeld. Dat zou je mooi op het verkeerde been kunnen zetten. Met het seizoen mee wil zeggen geen aardbeien met Kerst! Maar wel heerlijke witlof of rode bietjes. Het beste kun je een kalender vinden en op de koelkast hangen. Zoals bijvoorbeeld deze:

Of als je meer een beelddenker bent, deze:

Natuurlijk kun je het seizoen rekken door groente/fruit in te maken of in te vriezen en door fruit tot jam te koken. Wij hebben het goed voor elkaar! Nu de witlofkuil leeg is, oogsten we de eerste winterbloemkool terwijl de zomerbloemkool alweer staat te groeien! En volgende week kunnen we spinazie eten, ook zo lekker! En over niet al te lange tijd kan ik raapstelen en radijs oogsten en hebben we weer heerlijke sla! Soms heb ik wel een beetje medelijden met mensen die geen moestuin hebben, want het is wel veel werk maar het is ook zo heerlijk om je eigen groente te eten.

tot slot: heb ik de weddenschap nou verloren of gewonnen? Hoeveel tijd zat er tussen dit blogje en het vorige? Hoe streng moet ik voor mezelf zijn?

Een gedachte over “In het seizoen

  1. Leuk om te lezen. Koken is een kunst. Gelukkig ben je erg creatief. Fijn dat de tuin zomers groente geeft voor de winter. Ik koop mijn groente afhankelijk van de reclame.

    Maak het goed en hou Henk met je kookkunst op de been.

    Like

Plaats een reactie