de dagen gaan zoals ze gingen

De titel is genomen uit het gedicht November van J.C. Bloem, één van mijn lievelingsgedichten. Helaas is de muzikale versie van Huub van der Lubbe niet meer beschikbaar op YT. Gelukkig heb ik de cd, ergens, waar die op staat: Domweg gelukkig in de Dapperstraat. Dat was een project om Nederlanders meer poëzie te leren kennen. Er kwam een dichtbundel uit met alle beroemde Nederlandse gedichten en daarbij ook een cd waarop een aantal bekende Nederlandse artiesten hun muzikale versie van een bekend Nederlands gedicht zingt. Het boek is herdrukt (zie link) maar de cd niet. Blijkbaar heb ik toch wel iets bijzonders (op zolder liggen 😀 )
Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst het oecumenisch gebed voor de vrede voorgebeden. In de kapel van de kleine Johannes had ik wat muziek aangezet, ik zat aan de tafel in het midden van de kapel en deed aan Bible Journaling en elk half uur ging ik hardop bidden. Het Onze Vader en het vredesgebed van St. Franciscus die leefde van 1181-1226

Heer, maak mij een instrument van Uw vrede.
Laat mij liefde brengen waar haat heerst,
laat mij vergeven wie mij beledigde,
laat mij verzoenen wie in onmin leven,
laat mij geloof brengen aan wie twijfelt,
laat mij waarheid brengen aan wie dwaalt,
laat mij hoop brengen aan wie wanhoopt,
laat mij licht brengen aan wie in duisternis is,
laat mij vreugde brengen aan wie bedroefd zijn.

Laat mij niet zoeken getroost te worden, maar te troosten,
niet begrepen te worden, maar te begrijpen,
niet bemind te worden, maar te beminnen.
Want het is toch door te geven, dat men ontvangt
door te verliezen, dat men vindt
door te vergeven, dat men vergiffenis ervaart
door te sterven, dat men verrijst tot het eeuwige leven. Amen.

Ik heb voor deze twee gebeden gekozen omdat het oecumenisch is en het Onze Vader wordt door alle Christenen gebeden en, dacht ik, iedereen kent toch st. Franciscus?! Al is het alleen maar van de kerststal, dierendag of dat hij preekte voor de vogels. In de twee uur dat ik daar zat, zijn er zeven mensen binnengekomen. Vijf daarvan kwamen om te bidden en ik vond het heel mooi om te merken dat ze allemaal zeker een half uur bleven. Ik hoop oprecht dat het zo blijft lopen of, nog liever, dat er nog meer mensen komen want ik wil er erg graag mee door gaan. De parochie-assistente vroeg me in ieder geval tot februari ermee door te gaan en ik zou graag willen dat het een doorlopend gebed wordt. Dat kan alleen als ik wat meer vrijwilligers kan vinden, want voorlopig heb ik maar één vrijwilliger dus daar ben ik heel zuinig op, want als ik een keer echt niet kan…

Daarnaast bid ik elke dinsdagmorgen met een (klein) groepje het Adventsgebed dat ik speciaal voor dit groepje gemaakt heb. Met de online gebedsgroep bidden we gewoon het avondgebed uit het brevier, maar in mijn fysieke groepje zitten een paar mensen die moeilijk lezen en liever de rozenkrans bidden. Ik heb dus de gebeden uit het morgengebed in de Advent gecombineerd met de rozenkransgebeden. Afsluitend zingen we Alma Redemptoris Mater, het Marialied dat thuishoort in de Advent en de Kersttijd. Vandaag (8-12) overigens is het Maria Onbevlekt Ontvangen, maar daar heb ik al eerder over geschreven, zie hier. Ik vind het wel mooi om in de Advent met Maria bezig te zijn, om Haar voorspraak te vragen. Natuurlijk mag en kan je altijd vragen om Haar aandacht en voorspraak, maar in de Advent een beetje extra. Ik heb eigenlijk nooit gesnapt waarom mei de Mariamaand is, maar onlangs leerde ik dat de oude Romeinen die maand Maia noemde. Voor de Middeleeuwers was het derhalve een kleine stap om die maand toe te wijden aan Maria. En niet, zoals u misschien denkt omdat Maia zo op Maria lijkt, maar omdat Maia Moeder betekend.

Mijn lieve buurvrouw en vriendin wees mij op de Binnenkamer, een klooster in de cloud. Ik ga daar een tijdje meebidden, gewoon om te kijken hoe het me bevalt. Ik bid nu al zoveel jaren alleen het Getijdengebed, misschien vind ik het wel fijn om een poosje samen met anderen te bidden. Ondanks dat het online is. Ik ben er nu een paar keer geweest om te kijken, maar ik heb nog niet meegebeden. Dat gaat zeer binnenkort gebeuren. Ik moet alleen even kijken hoe het in mijn dag past, maar dat gaat zeker wel lukken.

Voorts gaan de dagen zoals ze gingen. Ik dirigeer de fanfare, ik speel af en toe in de kerk maar meestal speel ik op mijn eigen orgel. Dat is weliswaar slechts een Domusje, maar ik ben er toch zeer content mee. Soms speel ik zelfs wat piano, ik ben een nieuw stuk van Messiaen aan het studeren (d.w.z. nieuw voor mij) Ik slaap nog steeds buiten en het weer is momenteel zo dat ik iedere avond een besluit moet nemen over de hoeveelheid warmtebronnen (dekens, pyjama) die ik nodig heb. Ik vergis me ook nogal eens. Afgelopen nacht werd ik badend in het zweet wakker; blijkbaar was het toch een stuk minder koud dan ik dacht toen ik naar bed ging. Enfin, een mooie gelegenheid om mijn pyjama eens te wassen. En sinds een week of drie oefen ik zelfhypnose. Het is ongelooflijk hoe makkelijk ik mezelf onder hypnose kan brengen, terwijl ik altijd zoveel moeite heb met ontspannen. Ik wil graag wat positiever door de dag en wat positiever door het leven gaan maar vooral wil ik graag mijn destructieve gedrag naar mezelf toe, afleren. Onder hypnose geef ik mezelf dan opdrachten en hopelijk veranderd er dan in mijn hoofd zodat alle negativiteit afgewezen wordt en alleen positieve energie binnenkomt. Dat is het streven! Henk zegt dat hij me heel anders vind, zelf merk ik er nog niet zoveel van. Al moet ik toegeven dat ik fantastisch slaap de afgelopen drie weken en ook dat ik wat meer actief ben naar buiten toe. Daarmee bedoel ik dat ik al drie keer met Henk mee ben geweest naar een winkel en dat ik me minder verlegen voel als ik mensen tegenkom. Ik ga er voorlopig mee door; het bevalt me prima! Het voelt eigenlijk gewoon een stap verder dan alleen mediteren. En toen ik drie jaar geleden begon met mijn rozenkransgebed in de maand mei, was ik daar meestal alleen. Inmiddels is het uitgegroeid tot een gebedsgroep van vijf vaste leden en drie of vier passanten en bidden we niet alleen in mei maar ook in oktober, Advent en Vasten elke dinsdag samen. En ik ben begonnen met het oecumenisch gebed voor de vrede. En ik zit nog steeds in het onlinegebedsgroepje van de pater Jezuïet Bart B. En nu is daar de Binnenkamer ook bijgekomen. Twee jaar geleden klaagde ik dat er zo weinig te bidden was, miste ik mijn kerkgang van vier keer per week (voor ik werd ontslagen) en zie wat er voor in de plaats is gekomen! Ik ben dankbaar dat opgeven niet in mijn woordenboek staat! En nu ga ik pannenkoeken bakken voor Henk want dat is zijn lievelingseten.